ðåôåðàò ñêà÷àòü
 
Ãëàâíàÿ | Êàðòà ñàéòà
ðåôåðàò ñêà÷àòü
ÐÀÇÄÅËÛ

ðåôåðàò ñêà÷àòü
ÏÀÐÒÍÅÐÛ

ðåôåðàò ñêà÷àòü
ÀËÔÀÂÈÒ
... À Á Â Ã Ä Å Æ Ç È Ê Ë Ì Í Î Ï Ð Ñ Ò Ó Ô Õ Ö × Ø Ù Ý Þ ß

ðåôåðàò ñêà÷àòü
ÏÎÈÑÊ
Ââåäèòå ôàìèëèþ àâòîðà:


Break Event Point

Break Event Point

Uniwersytet £ódzki

referat

temat:

BREAK EVEN POINT

wykonawca:

ekonomia III r.

Inwestycje i Nieruchomo?ci

£ód?, 1996

PODSTAWOWE DEFINICJE

Jak wynika z badañ nad przep³ywami pienê¿nymi (CASH FLOW) przychody z

dzia³alno?ci podstawowej, które stanowi¹ ró¿nicê pomiêdzy przychodami i

kosztami wp³ywaj¹ w zasadniczy sposób na p³ynno?æ finansow¹, w konsekwencji

za? na wielko?æ zysku netto.

Nie wiemy jednak czy relacja pomiêdzy przychodami i kosztami jest

op³acalna (efektywna) i bezpieczna dla dalszej dzia³alno?ci gospodarczej?

Aby na tak postawione pytania odpowiedzieæ, pos³u¿my siê analiz¹ progu

rentowno?ci.

Wykorzystamy tu nastêpuj¹ce definicje:

. Przychody ze sprzeda¿y i us³ug w danym przedziale czasu.

. Koszty zmiene to jest warto?æ kosztów wynikaj¹cych z prowadzenia

dzia³alno?ci gospodarczej. S¹ to naogó³ koszty materia³ów i paliwa,

energii, wynagrodzeñ wraz z obci¹¿eniami.

. Nadwy¿ka przychodów nad kosztami zmiennymi (NPKZ).

. Koszty sta³e, ponoszone przez przemys³ niezale¿nie od procesów

produkcyjnych i us³ugowych.

. Próg rentowno?ci - BEP.

. Margines bezpieczeñstwa.

Analiza progu rentowno?ci wykorzystana zostanie do wyznaczenia takiej

warto?ci sprzeda¿y i jej kosztów, przy których przedsiêbiorstwa uzyskuj¹

zerowy dochód. To znaczy, ¿e nie ma ani zysku ani straty. Próg rentowno?ci

w % pozwoli obliczyæ tzw. margines bezpieczeñstwa. Im wy¿szy jest poziom

MB, tym korzystniejsza jest sytuacja gospodarcza przedsiêbiorstw. Je¿eli

warto?æ sprzeda¿y i us³ug zbli¿a sie do warto?ci BEP, oznaczaæ to bêdzie

pogarszanie siê sytacji ekonomicznej.

Im wy¿sza bêdzie kwota nadwy¿ki sprzeda¿y nad kosztami zmiennymi, tym

korzystniejsza bêdzie sytuacja finansowa, poniewa¿ zwiêksza siê zdolno?æ do

generowania zysku. Zmiana BEP mo¿e byæ spowodowana zwiêkszeniem sprzeda¿y

lub cen jednostkowych, przy sta³ych lub ni¿szych kosztach.

ANALIZA PROGU RENTOWNO?CI

Z obliczonych progu rentowno?ci i marginesu bezpieczeñstwa wynika:

. Warto?æ realizowanej sprzeda¿y przynosi NPKZ, co pozwala w pe³ni

pokryæ koszty sta³e ponoszone przez przedsiêbiorstwa. Gdyby

realizowana sprzeda¿ nie wystarczy³a na pokrycie kosztów

zmiennych, wtedy ka¿da kolejna spredana jednostka towaru i us³ugi

powodowaæ mo¿e powiêkszenie ju¿ poniesionej straty.

. Im wy¿sza jest kwota nadwy¿ki sprzeda¿y nad kosztami zmiennymi,

tym korzystniejsza jest sytuacja finansowa badanych

przedsiêbiorstw. Im wyzszy jest procentowy udzia³ NPKZ w wielko?ci

sprzeda¿y, tym korzystniejsze itniej¹ mo¿liwo?ci rozwojowe,

poniewa¿ zwiêkszaja siê strumienie finansowe wp³ywaj¹ce do kasy.

. Dodatnia warto?æ NPKZ, lecz ujemny dochód z dzia³alno?ci

operacyjnej, wskazywaæ mo¿e na konieczno?æ interwencji w

dziedzinie kosztów w³asnych w krótkim okresie czasu i zmiany

sposobu anga¿owania kosztów zmiennych w d³u¿szym okresie czasu.

Wtedy nale¿y podejmowaæ decyzje dotycz¹ce zwiêkszania cen i /lub

sprzeda¿y, pod warunkiem, ¿e zmiany te zostan¹ zaakceptowane przez

rynek.

. Analizyj¹c wielko?æ wska?nika NPKZ nale¿y zauwa¿yæ, i¿ badane

przedsiêbiorstwa w pe³ni pokrywaj¹ ponoszone koszty zmienne.

. Podobne tendencje mo¿emy zauwa¿yæ analizujac BEP. Pokazuje on jaka

powinna byæ warto?æ sprzeda¿y, aby przy niezmienionych proporcjach

ekonomiczno-finansowych przedsiêbiorstwo osi¹gne³o zerowy dochód.

BEP wyra¿ony w % pokazuje omawiane wielko?ci liczbowo w odmienny

sposób. Informuje jaki poziom sprzeda¿y wystarczy³ by na

osi¹gniêcie zerowego dochodu.

. Bezpo?rednio z procentowo ujêtym wska?nikiem BEP zwi¹zany jest

margines bezpieczeñstwa, który pokazuje, o ile przedsiêbiorstwa

mog¹ zmniejszyæ przychody (skalê dzia³alno?ci), aby osi¹gn¹æ

zerowy dochód.

KLASYCZNA MIKROEKONOMICZNA DEFINICJA PROGU RENTOWNO?CI

LMC – krzywa d³ugookresowych kosztów koñcowych,

LAC – krzywa przeciêtnych d³ugookresowych kosztów.

D³ugookresowa krzywa poda¿y przedsiêbiorstwa, czyli linia obrazuj¹ca

zwi¹zek miêdzy ilo?ci¹ dostarczanej produkcji a cen¹ w d³ugim okresie, jest

czê?ci¹ krzywej LMC po³o¿on¹ naprawo od punktu C, które odpowiada cenie P3.

Przy ka¿dej cenie ni¿szej od P3 przedsiêbiorstwo nie potrafi znale?æ

takiego poziomu produkcji, przy którym cena pokrywa³aby LAC. Przy cenie P3

przedsiêbiorstwo wytwarza³oby produkcjê o rozmiarach Q3 i po op³aceniu

wszystkich kosztów ekonomicznych - osi¹gnê³oby dok³adnie swój próg

rentowno?ci (ang. break-even point), czyli nie mia³oby ani zysków, ani

strat; wyzyskiwa³oby jedynie zyski normalne.

PRÓG RENTOWNO?CI I JEGO PRZYDATNO?Æ W PRAKTYCE

Analiza progu rentowno?ci stanowi pomocny instrument zarz¹dzania

przedsiêbiorstwem w gospodarstwie rynkowym. Obejmuje ona badanie tzw.

punktu wyrównania, w którym realizowane przychody ze sprzeda¿y dok³adnie

pokrywaj¹ poniesione koszty. Przedsiêbiorstwo nie osi¹ga wówczas zysku, ale

te¿ nie ponosi straty. Rentowno?æ sprzeda¿y jest równa zero, co oznacza,

¿e firma osi¹gnê³a próg rentowno?ci.

Metoda analizy progu rentowno?ci opiera siê na podziale kosztów na

sta³e i zmienne. Stwarza to pewne ograniczenie wykorzystania jej w

przedsiêbiorstwach, prowadz¹cych rachunek kosztów opartych na innych

zasadach. Pomimo to, jest ona coraz powszechniej stosowana.

Próg rentowno?ci mo¿e byæ wyra¿ony ilo?ciowo lub warto?ciowo. Mo¿e on

ponadto informowaæ jak¹ czê?æ zdolno?ci produkcyjnych (lub przewidywanego

popytu) trzeba wykorzystaæ, aby ponoszone koszty zrównowa¿yæ przychodami ze

sprzeda¿y. Do wyznaczenia progu rentowno?ci mo¿emy zastosowaæ odpowiednie

równania matematycane lub pos³u¿yæ siê metod¹ graficzn¹. W obu przypadkach

przyjmujemy nastêpuj¹ce za³o¿enia upraszczaj¹ce:

- warto?æ produkcji w badanym okresie jest równa warto?ci sprzeda¿y,

- koszty produkcji s¹ funkcj¹ wielko?ci produkcji,

- sta³e koszty produkcji s¹ jednakowe dla ka¿dej wielko?ci produkcji,

- jednostkowe koszty zmienne s¹ sta³e i wskutek tego ca³kowite koszty

zmienne produkcji zmieniaj¹ siê proporcjonalnie do wielko?ci produkcji,

- jednostkowe ceny sprzeda¿y poszczególnych wyrobów nie ulegaj¹ zmianie

z up³ywem czasu i nie zmieniaj¹ siê wraz ze zmian¹ skali produkcji w ca³ym

badanym okresie; warto?æ sprzeda¿y jest wiêc funkcj¹ liniow¹ jednostkowej

ceny sprzeda¿y i ilo?ci sprzedanych wyrobów,

- poziom jednostkowych kosztów zmiennych i sta³ych kosztów produkcji

pozostaje niezmieniony w ca³ym badanym okresie.

PRÓG RENTOWNO?CI PRZY PRODUKCJI JEDNOASORTYMENTOWEJ

W pierwszej kolejno?ci zbadamy próg rentowno?ci przedsiêbiorstwa

produkuj¹cego jedno dobro. Na poziom tego progu rentowno?ci wp³ywaj¹

wówczas nastêpuj¹ce czynniki:

- wielko?æ produkcji (sprzeda¿y),

- cena wyrobu,

- jednostkowe koszty zmienne,

- sta³e koszty produkcji.

Znaj¹c poziom tych czynników mo¿emy obliczyæ warto?æ sprzeda¿y wed³ug

równania:

[pic]

gdzie:

S-warto?æ sprzeda¿y

P-ilo?æ sprzedanych wyrobów

c-jednostkowa cena sprzeda¿y

poziom kosztów ca³kowitych wed³ug równania:

[pic],

gdzie:

Kc-ca³kowite koszty produkcji

Ks-sta³e koszty produkcji

kz- jednostkowe koszty zmienne

Próg rentowno?ci znajduje sie w punkcie, w którym warto?c sprzeda¿y

jest równa poziomowi kosztów ca³kowitych, a wiêc:

S = Kc

[pic]

[pic]

BEP - próg rentowno?ci w wyra¿eniu ilo?ciowym, próg rentowno?ci w

ujêciu warto?ciowym:

[pic]

jako stopieñ wykorzystania zdolno?ci produkcyjnych (stopieñ

zaspokajania indywidualnego popytu):

[pic]

gdzie :

Pm - maksymalna ilo?æ sprzedanych wyrobów okre?lona na podstawie

zdolno?ci produkcyjnej lub prognozy popytu.

Na odstawie równañ warto?ci sprzeda¿y oraz kosztów ca³kowitych mo¿liwe

jest graficzne wyznaczenie BEP:

Schemat ten obrazuje ilo?ciowy i warto?ciowy próg rentowno?ci. Pozwala

on równie¿ oceniæ jak¹ czê?æ zdolno?ci produkcyjnej nale¿y wykorzystaæ dla

osi¹gniêcia progu rentowno?ci. Porównanie krzywej warto?ci sprzeda¿y i

kosztów ca³kowitych umo¿liwia ustalenie przewidywanego poziomu zysku, w

zale¿no?ci od zrealizowanej wielko?ci sprzeda¿y. Przy pe³nym wykorzystaniu

zdolno?ci produkcyjnych zysk ten wyniesie:

[pic]

gdzie:

Zm - poziom zysku przy pe³nym wykorzystaniu zdolno?ci produkcujnych

(lub pe³nym zaspokojeniu przewidywanego popytu).

PRÓG RENTOWNO?CI PRZY PRODUKCJI WIELOASORTYMENTOWEJ

W praktyce wiêkszo?c przedsiêbiorstw produkuje kilka lub kilkadziesi¹t

wyrobów. Analiza progu rentowno?ci w tym przypadku jest utrudniona.

Zaprezentowane dotychczas prawid³owo?ci pozostaj¹ nadal aktualne, lecz

zachodzi konieczno?æ uwzglêdnienia dodatkowego czynnika, jakim jest

struktura asortymentowa produkcji (sprzeda¿y). Równania przyjmuj¹ postacie:

równanie warto?ci sprzeda¿y

[pic]

gdzie:

S - warto?æ sprzeda¿y

[pic] - liczba sprzedawanych wyrobów i-tego asortymentu

[pic]- jednostkowa cena sprzeda¿y i-tego asortymentu

i = 1,...,m - ilo?æ wytwarzanych asortymentów wyrobów

równanie kosztów ca³kowitych

[pic]

gdzie:

[pic] - jednostkowe koszty zmienne i-tego asortymentu

Próg rentowno?ci odzwierciedla warto?æ sprzeda¿y, gwarantuj¹c¹ pokrycie

poniesionych kosztów:

[pic]

O ile w przypadku produkcji jednoasortymentowej próg rentowno?ci by³

punktem, o tyle przy produkcji wielu ró¿nych wyrobów jest on zbiorem

punktów. Zrównowa¿enie warto?ci sprzeda¿y i kosztów mo¿na osi¹gn¹æ przy

wielu ró¿nych kombinacjach struktury asortymentowej.

Pewnym uproszczeniem dalszej analizy mo¿e byæ przyjêcie za³o¿enia, w

my?l którego udia³ ³¹cznych kosztów zmiennych w jej warto?ci jest sta³y i z

góry okre?lony. Warto?ciowy próg rentowno?ci mo¿emy wówczas ustaliæ na

podstawie równania:

[pic]

S³u¿y ono g³ównie do oceny progu rentowno?ci przeprowadzonej ex post.

Znana jest rzeczywi?cie zrealizowana struktura asortymentowa produkcji, co

umo¿liwia ustalenie relacji kosztów zmiennych i warto?ci sprzeda¿y.

Wykorzystanie tej relacji w analizie ex ante jest ma³o przydatne. Ka¿da

zmiana struktury asortymentowej mo¿e zmieniæ jej poziom.

Najprostszym przyk³adem produkcji wieloasortymentowej jest produkcja

dwóch wyrobów. Równanie progu rentowno?ci przyjmuje postaæ:

[pic]

gdzie:

[pic] - liczba sprzedanych wyrobów 1 i 2

[pic] - jednostkowa cena sprzeda¿y wyrobów 1 i2

[pic] - jednostkowe koszty zmiene wyrobów 1 i 2

Po odpowiednim przekszta³ceniu uzyskamy nastêpujace równanie:

[pic]

Otzymamy równanie prostej. Rozwi¹zaniem tego równania bêbzie ka¿dy

punkt znajduj¹cy siê na tej prostej. Poniewa¿ badany przypadek dotyczy

liczby produkowanych wyrobów, nale¿y przyj¹æ za³ozenie, ¿e [pic].

Rozwi¹zaniem równania bêdzie odcinek.

PRZYK£ADY

Przyk³ad 1.Sposób obliczania progu rentowno?ci przy produkcji

jednoasortymentowej.

Przedsiêbiorstwo produkuje jeden wyrób. Koszty jednostkowe zmienne

wynosz¹ 440 tys. z³/szt. Przewiduje siê, ¿e przy cenie 580 tys. z³/szt.

efektywny popyt wyniesie 24 tys.szt. w ci¹gu roku. Sta³e koszty

funkcjonowania przedsiêbiorstwa wynosz¹ 1330 mln z³ rocznie.

Próg rentowno?ci przedsiêbiorstwa wynosi:

[pic]

[pic]tys.z³,

[pic]

Pe³ne zaspokojenie popytu na wyroby produkowane przez przedsiebiorstwo

przyniesie mu zysk w wysoko?ci:

[pic]tys. z³.

Obliczenie progu rentowno?ci stwarza szerokie mo¿liwo?ci dalszej

analizy. Obejmuje ona ocenê kszta³towania siê rentowno?ci w przypadku zmian

poszczególnych czynników. Szczególne znaczenie ma przy tym zbadanie:

- jaki spadek popytu na produkowane wyroby mo¿e doprowadziæ do utraty

rentowno?ci,

- jakie s¹ mo¿liwo?ci zwiêkszania zysku.

Przedsiebiorstwo funkcjonuj¹ce w gospodarce rynkowej nara¿one jest na

niebezpieczeñstwo spadku sprzeda¿y na skutek zmiany warunków rynkowych.

Stad celowe jest ustalanie wska?nika bezpieczeñstwa, obrazuj¹cego

wra¿liwo?æ przedsiêbiorstwa na spadek popytu.

[pic]

Wb = 0 - oznacza, ¿e w chwili obecnej przedsiêbiorstwo nie osi¹ga

zysku.

Ka¿dy spadek popytu na wyroby przyniesie stratê. Im wy¿szy wska?nik

bezpieczeñstwa ([pic]) tym wiêkszy spadek popytu mo¿e ono przetrwaæ nie

ponosz¹c strat.

Przyk³ad 2. Sposób ustalania progu rentowno?ci przy produkcji dwóch dóbr.

Asortyment produkcji sk³ada siê z wyrobów A i B. Ceny sprzeda¿y wynosza

odpowiednio [pic] = 820 tys. z³, [pic] = 690 tys. z³, za? koszty

jednostkowe zmienne wynosz¹ [pic] = 680 tys. z³ i [pic] = 480 tys. z³.

Sta³e koszty produkcji bêd¹ równe 126 mln z³.

Za³ó¿my, ¿e w badanym okresie [pic]=0.

[pic]

Je¿eli [pic] = 0 to :

[pic]

Ustalili?my dwie mo¿liwe kombinacje struktury asortymentowej.

[pic] [pic]= 525 szt., [pic] = 0 szt.

[pic] [pic] = 0 szt., [pic] = 600 szt.

Warto?ciowy próg rentowno?ci:

[pic]tys. z³

[pic]tys. z³

Na podstawie powy¿szych obliczeñ wyznaczymy graficznie próg

rentowno?ci:

Przedsiêbiorstwo osi¹gnie próg rentowno?ci przy ka¿dej kombinacji

struktury asortymentowej le¿¹cej na odcinku AB. Analiza progu rentowno?ci

przy produkcji wiêkszej liczby wyrobów w praktyce nasuwa konieczno?c

skorzystania z odpowiedniego programu kompurerowego.

LITERATURA:

G. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch "Ekonomia" tom 1, W-wa ,1992

J. Pyka "Cash Flow oraz Break Even Point w praktycznym zastosowaniu" ,

W-wa, 1995

M. Sierpiñska "Ocena przedsiêbiorstwa wed³ug standardów ?wiatowyhc",

W-wa, 1993


ðåôåðàò ñêà÷àòü
ÍÎÂÎÑÒÈ ðåôåðàò ñêà÷àòü
ðåôåðàò ñêà÷àòü
ÂÕÎÄ ðåôåðàò ñêà÷àòü
Ëîãèí:
Ïàðîëü:
ðåãèñòðàöèÿ
çàáûëè ïàðîëü?

ðåôåðàò ñêà÷àòü    
ðåôåðàò ñêà÷àòü
ÒÅÃÈ ðåôåðàò ñêà÷àòü

Ðåôåðàòû áåñïëàòíî, êóðñîâûå, äèïëîìû, íàó÷íûå ðàáîòû, ðåôåðàò áåñïëàòíî, ñî÷èíåíèÿ, êóðñîâûå ðàáîòû, ðåôåðàò, äîêëàäû, ðåôåðàòû, ðåôåðàòû ñêà÷àòü, ðåôåðàòû íà òåìó è ìíîãîå äðóãîå.


Copyright © 2012 ã.
Ïðè èñïîëüçîâàíèè ìàòåðèàëîâ - ññûëêà íà ñàéò îáÿçàòåëüíà.